Met een stralende glimlach roept Monika vanuit de keuken “Mag ik nog even mijn chocoladecake in oven zetten?” Met de heerlijke geur van versgebakken cake en het lentezonnetje dat door het raam schijnt, beginnen we aan onze babbel.
Hoe ben jij hier terecht gekomen, Monika?
“Van jongs af aan ben ik gepassioneerd door koken. Op mijn 36ste besloot ik de opleiding ‘Restauranthouder’ te volgen in avondschool. Na die drie jaar volgde ik ook nog ‘Banket’ en ‘Koude Keuken’. Ik had ook een tijdje een eigen bistro. Koken zit me dus in het bloed. Een kennis vertelde me over het sociale project van het Hof van Coolhem en dat triggerde me enorm om mijn passie met die mensen te delen. Sinds mei 2022 ben ik hier dus aan de slag.”
Hoe ziet jouw werkdag eruit?
“Woensdag t.e.m. zondag staan helemaal in het teken van het Hof van Coolhem. Als ik hier toekom, check ik eerst het team: hoe gaat het met hen, hoe ervaarden ze de vorige dag, is iedereen ok? Check! Ik kijk of alle bestellingen van ingrediënten geleverd zijn en ik geef instructies aan het team voor de mise-en-place. Dan bekijk ik de agenda, want soms zijn er privé-feestjes gepland. Privé-feesten vind ik leuk, want als er een aanvraag binnenkomt of mensen komen de zaal bezichtigen, dan luister ik naar hun noden en geef ik hen tips en advies over de locatie. Het Hof van Coolhem omvat naast het Eetcafé immers nog twee eventzalen om een festiviteit te organiseren.”
Wat heb je hier zelf al bijgeleerd?
“Ik heb ontdekt dat ik van nature een coach ben. Het sociale project hier (tewerkstelling van mensen in kwetsbare (arbeids)situaties) vind ik fantastisch. In het begin heb ik een vijfdaagse opleiding gevolgd over hoe samen te werken met maatwerkers en hun specifieke beperkingen en situaties. Zo gaan we samen op zoek naar hun talenten om hen te stimuleren en hun zelfvertrouwen een boost te geven. Zelf leer ik van hen ook heel wat bij: ik ontdekte dankzij dames uit Syrië en Somalië nieuwe ingrediënten en leuke recepten uit hun eetcultuur.”
“IEMAND DIE ZEGT: ‘JAMAAR MONIKA, IK KAN NIET KOKEN’, DAT VIND IK HET LEUKST OM MEE AAN DE SLAG TE GAAN.”
Hoe beschrijf je de sfeer op de werkvloer?
“Het is echt een mooie wisselwerking van talenten. We doen alles samen, we zijn collega’s, ik hou niet hiërarchie. Behalve wanneer er iets foutloopt, dan moet ik wel ingrijpen en bijsturen! Ik sta er ook op dat iedereen hier Nederlands praat. Dat is een belangrijk deel van de integratie en verbinding die we in onze context willen versterken. Ik vind het ook leuk om mensen te leren koken. Iemand die pas begint en zegt ‘Jamaar, Monika, ik kan niet koken!’, dat is zo fijn, want dan wil ik mijn kook-microbe overbrengen. Zo hebben ze hier in de keuken geleerd om thuis zelf verse Belgische frietjes te maken.”
Wat vind je het leukst aan je job?
“Naast het koken uiteraard, geeft het me ongelofelijk veel voldoening dat ik kan bijdragen aan de groei van mensen met een beperking. Maakt niet uit of die nu geestelijk, fysiek of een gemis aan kansen (migratie-achtergrond) is. Door betekenis en zin te geven aan hun werk en zo hun zelfvertrouwen te boosten, zie je ze openbloeien en groeien. Prachtig gewoon!”